شعر کردی از اینجانب

له دوری بالاد جو آگر سزم(از دوری تو مانند آتش می سوزم)  

کاشکی باتایدو دوس ده ل سوزم(کاش بر می گشتی دوست دلسوزم) 

یارگم بورو بسه ای خمه(ای یار برگردد که غم بس است) 

به تو دلگم پر له ماته مه(بی تو دلم پر از ماتم است) 

شته مه کردی وه چویل مسد(با چشمان مستت ) 

وه گرمی خنه وه گیس رشد(با گرمی خنده و با موهای سیاهت مرا دیوانه کردی) 

ته خو خود زانی مه خاطر خادم(تو که خودت می دانی من خاطرخواه تو هستم) 

شیوه ی نازارد نچو له یادم(اخلاق و رفتار زیبای تو از یادم نمی رود) 

خدایا زانی دلم ها له لای(خدایا می دانی که دلم پیش اوست) 

شوان تا وه روژ خو نیرم ارای(شب ها تا روز در فراق او نمی خوابم).