| |
دل من دیر زمانی است که می پندارد : « دوستی » نیز گلی است ؛ مثل نیلوفر و ناز ، ساقه ترد ظریفی دارد . بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد جان این ساقه نازک را - دانسته- بیازارد ! در زمینی که ضمیر من و توست ، از نخستین دیدار ، هر سخن ، هر رفتار ، دانه هایی است که می افشانیم . برگ و باری است که می رویانیم آب و خورشید و نسیمش « مهر » است گر بدانگونه که بایست به بار آید ، زندگی را به دل‌انگیزترین چهره بیاراید . آنچنان با تو در آمیزد این روح لطیف ، که تمنای وجودت همه او باشد و بس . بی‌نیازت سازد ، از همه چیز و همه کس . زندگی ، گرمی دل های به هم پیوسته ست تا در آن دوست نباشد همه درها بسته ست . در ضمیرت اگر این گل ندمیده است هنوز ، عطر جان‌پرور عشق گر به صحرای نهادت نوزیده است هنوز دانه ها را باید از نو کاشت . آب و خورشید و نسیمش را از مایه جان خرج می باید کرد . رنج می باید برد . دوست می باید داشت ! با نگاهی که در آن شوق برآرد فریاد با سلامی که در آن نور ببارد لبخند دست یکدیگر را بفشاریم به مهر جام دل هامان را مالامال از یاری ، غمخواری بسپاریم به هم بسراییم به آواز بلند : - شادی روی تو ! ای دیده به دیدار تو شاد باغ جانت همه وقت از اثر صحبت دوست تازه ، عطر افشان گلباران باد .
|
خیلی خیلی خیلی قشنگ بود زلیخا جون
یکی از قشنگترین متن هایی که تا حالا خوندم
.....تا نفس هست کنارت هستم....
مرسی
دور باش ولی نزدیک
من از نزدیک بودن های دور میترسم....
خیلی قشنگ بود...
موفق باشین
مرسی
شمام همین طور
یاد بعضی نفرات روشنم میدارم قوتم می بخشد راه میاندازد یاد بعضی نفرات رزق روحم شده است وقت هر دلتنگی سویشان دارم دست (تقدیم به تو دوست عزیزم)
مرسی دوست خوبم.
سلام
یه آشنای کوچه های غربت کیه بهت نظر داده؟؟؟؟؟؟
نکنه دوست جدیده؟؟؟؟
سلام
هر کسی تو وبلاگ ما نظر میده دوست مابحساب میاد!!!مث شماآشنایی که واقعا آشنایی!!!
...بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد
جان این ساقه نازک را
- دانسته-
بیازارد!
امیدوارم توی این دنیای پر از سنگدلی،دل ما سنگی نشه!
زیبا بود،مرسی
دوستی نیز حکایتی ست
اتفاقات جالب توجهی دارد به گمانم
آری.....
بی گمان سنگ دل است ........
امیدوارم نوشین جون.خواهش میشه
دوست جدید؟؟
آشنای کوچه ی غربت همونیه که الان برا همه کس غریبه شده.
...
سلااااااااااااااااااااااااااام
چرا اون نظرمو تایید نکردی؟؟؟؟
ههههههههههههه
سلاااااااااااااااااااااااام
چون جواب ابلهان خاموشی ست!
نمی خوام جو وبلاگ سنگین بشه وگرنه اسمتو میزدم؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام جولی جون
این همه شعر!!!
از اخرین باری که به وب سر زدم تا الان فقط شعر دیدم.
بابا مدیر یه فراخوانیُ چیزی بده وبلاگ صرفا ادبی شده!
خیلی قشنگ بود.
مدیر جان مشکل وبلاگ ولی هنوز حل نشده ها.
خیلی جالب بود ولی به درد نخور
یه روزی به دردتون خواهدخورد!نظرتون محترمه
شوخیم کرد فره گرنگو جالب بو فه قه ت گوتم بزانم چی ئیژی
. ئه گه ر تو منت ناسی جاییزه یه کت هه یه .بروا بکه هاشاریکی نزیکم
ده به خشن ئه مان بروا ناکه م چونکینی زمانی بوکانیکان ئاوا نی مه گین بوخوتنا عه وه زتان کربی!!!جاییزه چی!؟من نازانم!بوخوتان خوتان موعه ره فی که ن باشتره وا نی؟؟!
سلام چاو له ده ره وه مه که .هه میشه چاو له ژوره وه بکه چونکینه به عزه مروفیکمان هه یه سه ره وه یان باشه بلام له ده روندا خراپن .وه کو ئه و په نده:سه ر مه ری زگ گورگ
سه لام قسه که تان جوانه بلام اینسان جاری وایه ناتوانه ده رون به جوانی ته شخیس بدا گه رچه به مروری زه مان له ده رونیان ده گا.
وادیاره پندی پیشینیانیش ده زانن ئافه رین!!
جا ئه م جار جیگای ده ستخوشیه بو ئه م شیعره جوانه ت .ئه گه ر شیعریکی کوردی بخه یه سه ر وبلا گه که ئه وهندی که ش جوانتر ده بئ
زور سپاس!!بلام ئه گه ر ئیوه ش لووتف بکه نو به نیو نه زه ر لیده ن ئه وهندی که ش جواب نه زه ره که باشتر ده بئ
سلام عزیزم خوبی؟
قشنگ بود خوشم اومد اما کاش قدر دوستی هایمان را بدانیم.
امیدوارم زود زود ببینمتون.
سلام عزیزم تو خوبی؟
منظورم این مطلب نبود که!!!!
منم همین طور
حرفای قشنگی بود اشک منو در اورد الان دارم گریه میکنم
